właść

Polish

Etymology

Borrowed from Russian власть (vlastʹ). Doublet of włość and wołość.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈvwaɕt͡ɕ/

• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈvɫaɕt͡ɕ/

• Rhymes: -aɕt͡ɕ
• Syllabification: właść

Noun

właść f

1. (dated, uncountable) Synonym of władza (“power, authority”) Synonym of panowanie (“rule, reign”)
2. (dated) Synonym of włość (“demesne, domain”)

Declension

Declension of właść

	singular	plural
nominative	właść	właści
genitive	właści	właści
dative	właści	właściom
accusative	właść	właści
instrumental	właścią	właściami
locative	właści	właściach
vocative	właści	właści

Related terms

:

• władny
• własny

:

• władza
• władztwo

:

• władać impf
• władzić impf

Further reading

• właść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• właść in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “WŁAŚĆ”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Brückner, Aleksander (1927) “władać”, in Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), Warsaw: Wiedza Powszechna