panowanie

Polish

Etymology

From panować +‎ -anie.

Pronunciation

• IPA^(key): /pa.nɔˈva.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aɲɛ
• Syllabification: pa‧no‧wa‧nie

Noun

panowanie n

1. verbal noun of panować
2. reign, rule (period during which a monarch rules)
3. dominion, mastery

Declension

Declension of panowanie

	singular	plural
nominative	panowanie	panowania
genitive	panowania	panowań
dative	panowaniu	panowaniom
accusative	panowanie	panowania
instrumental	panowaniem	panowaniami
locative	panowaniu	panowaniach
vocative	panowanie	panowania

Further reading

• panowanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• panowanie in Polish dictionaries at PWN