vriendelijk

Dutch

Etymology

From Middle Dutch vrintlec, vriendelijc, from Old Dutch *friuntlik, *friuntlik, from Proto-Germanic *frijōndlīkaz. By surface analysis, vriend +‎ -lijk. Cognate to German freundlich, English friendly.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvrindələk/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: vrien‧de‧lijk

Adjective

vriendelijk (comparative vriendelijker, superlative vriendelijkst)

1. friendly, kind

   Antonyms: onvriendelijk, vijandelijk, vijandig

Declension

Declension of vriendelijk
uninflected	vriendelijk
inflected	vriendelijke
comparative	vriendelijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		vriendelijk	vriendelijker	het vriendelijkst het vriendelijkste
indefinite	m./f. sing.	vriendelijke	vriendelijkere	vriendelijkste
	n. sing.	vriendelijk	vriendelijker	vriendelijkste
	plural	vriendelijke	vriendelijkere	vriendelijkste
definite		vriendelijke	vriendelijkere	vriendelijkste
partitive		vriendelijks	vriendelijkers	—

Derived terms

• diervriendelijk
• huidvriendelijk
• kindvriendelijk
• klimaatvriendelijk
• milieuvriendelijk
• onvriendelijk
• vriendelijkheid
• vrouwvriendelijk

 

Related terms

• vriend

 

Descendants

• Negerhollands: vriendlik

Adverb

vriendelijk

1. friendly, kindly

Descendants

• Afrikaans: vriendelik