vijandelijk

Dutch

Etymology

From vijand +‎ -lijk; cognate with German feindlich.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• IPA^(key): /vɛi̯ˈɑndələk/

Adjective

vijandelijk (comparative vijandelijker, superlative vijandelijkst)

1. hostile, inimical

Declension

Declension of vijandelijk
uninflected	vijandelijk
inflected	vijandelijke
comparative	vijandelijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		vijandelijk	vijandelijker	het vijandelijkst het vijandelijkste
indefinite	m./f. sing.	vijandelijke	vijandelijkere	vijandelijkste
	n. sing.	vijandelijk	vijandelijker	vijandelijkste
	plural	vijandelijke	vijandelijkere	vijandelijkste
definite		vijandelijke	vijandelijkere	vijandelijkste
partitive		vijandelijks	vijandelijkers	—

Antonyms

• vriendelijk

Derived terms

• vijandelijkheid