voortgaan

Dutch

Etymology

From voort +‎ gaan.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

voortgaan

1. to go forth, to progress
2. to continue

Conjugation

Conjugation of voortgaan (strong class 7, irregular, separable)
infinitive	voortgaan
past singular	ging voort
past participle	voortgegaan
infinitive	voortgaan
gerund	voortgaan n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	ga voort	ging voort	voortga	voortging
2nd person sing. (jij)	gaat voort, ga voort2	ging voort	voortgaat	voortging
2nd person sing. (u)	gaat voort	ging voort	voortgaat	voortging
2nd person sing. (gij)	gaat voort	gingt voort	voortgaat	voortgingt
3rd person singular	gaat voort	ging voort	voortgaat	voortging
plural	gaan voort	gingen voort	voortgaan	voortgingen
subjunctive sing.1	ga voort	ginge voort	voortga	voortginge
subjunctive plur.1	gaan voort	gingen voort	voortgaan	voortgingen
imperative sing.	ga voort
imperative plur.1	gaat voort
participles	voortgaand	voortgegaan
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• voortgang

Anagrams

• gaan voort