voorbehouden

Dutch

Etymology

From voor +‎ behouden.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvoːr.bəˌɦɑu̯.də(n)/

• Audio:

  (file)

Verb

voorbehouden

1. to reserve

   Jigoro Kano verkreeg na zijn dood de hoogste graad, de 12e dan, een brede witte band. Deze graad is exclusief voorbehouden aan de stichter van het judo.^[1] — Jigoro Kano received after his death the highest degree, the twelfth dan, a broad white band. This degree is exclusively reserved for the founder of judo.

Conjugation

Conjugation of voorbehouden (strong class 7, slightly irregular, prefixed, separable)
infinitive	voorbehouden
past singular	behield voor
past participle	voorbehouden
infinitive	voorbehouden
gerund	voorbehouden n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	behou voor, behoud voor	behield voor	voorbehou, voorbehoud	voorbehield
2nd person sing. (jij)	behoudt voor, behou voor2, behoud voor2	behield voor	voorbehoudt	voorbehield
2nd person sing. (u)	behoudt voor	behield voor	voorbehoudt	voorbehield
2nd person sing. (gij)	behoudt voor	behieldt voor	voorbehoudt	voorbehieldt
3rd person singular	behoudt voor	behield voor	voorbehoudt	voorbehield
plural	behouden voor	behielden voor	voorbehouden	voorbehielden
subjunctive sing.1	behoude voor	behielde voor	voorbehoude	voorbehielde
subjunctive plur.1	behouden voor	behielden voor	voorbehouden	voorbehielden
imperative sing.	behou voor, behoud voor
imperative plur.1	behoudt voor
participles	voorbehoudend	voorbehouden
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Participle

voorbehouden

1. past participle of voorbehouden

Declension

Declension of voorbehouden
uninflected	voorbehouden
inflected	voorbehouden
		positive
predicative/adverbial		voorbehouden
indefinite	m./f. sing.	voorbehouden
	n. sing.	voorbehouden
	plural	voorbehouden
definite		voorbehouden
partitive		voorbehoudens

Anagrams

• behouden voor