vervlieten

Dutch

Etymology

From ver- +‎ vlieten (“to flow”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌvərˈvli.tə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ver‧vlie‧ten
• Rhymes: -itən

Verb

vervlieten

1. (ergative) to flow away
2. (ergative) to evaporate
3. (ergative, figuratively) to disappear

Conjugation

Conjugation of vervlieten (strong class 2a, prefixed)
infinitive	vervlieten
past singular	vervloot
past participle	vervloten
infinitive	vervlieten
gerund	vervlieten n
	present tense	past tense
1st person singular	vervliet	vervloot
2nd person sing. (jij)	vervliet	vervloot
2nd person sing. (u)	vervliet	vervloot
2nd person sing. (gij)	vervliet	vervloot
3rd person singular	vervliet	vervloot
plural	vervlieten	vervloten
subjunctive sing.1	vervliete	vervlote
subjunctive plur.1	vervlieten	vervloten
imperative sing.	vervliet
imperative plur.1	vervliet
participles	vervlietend	vervloten
1) Archaic.