vervlechten

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From ver- +‎ vlechten (to braid).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˌvərˈvlɛx.tə(n)/, /ˌvɛrˈvlɛx.tə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: ver‧vlech‧ten
  • Rhymes: -ɛxtən

Verb

[edit]

vervlechten

  1. (transitive) to braid together, to interweave
  2. (transitive) to connect together

Conjugation

[edit]
Conjugation of vervlechten (strong class 3b, prefixed)
infinitive vervlechten
past singular vervlocht
past participle vervlochten
infinitive vervlechten
gerund vervlechten n
present tense past tense
1st person singular vervlecht vervlocht
2nd person sing. (jij) vervlecht vervlocht
2nd person sing. (u) vervlecht vervlocht
2nd person sing. (gij) vervlecht vervlocht
3rd person singular vervlecht vervlocht
plural vervlechten vervlochten
subjunctive sing.1 vervlechte vervlochte
subjunctive plur.1 vervlechten vervlochten
imperative sing. vervlecht
imperative plur.1 vervlecht
participles vervlechtend vervlochten
1) Archaic.