versjteren

Dutch

Etymology

From Yiddish פֿערשטערען (fershteren, “to spoil someone's fun”), from German verstören (“to disrupt”). Doublet of verstoren.

Pronunciation

• IPA^(key): /vərˈʃteː.rə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ver‧sjte‧ren

Verb

versjteren

1. (informal, transitive) to mess up, screw up (intentionally disrupt)

   Er zijn altijd mensen die het versjteren voor anderen.

   There are always people who try to ruin things for others.

   • 2024 December 25, Sheila Sitalsing, “Desi Bouterse (1945-2024): charismatisch charmeur, president, couppleger en moordenaar”, in Volkskrant‎^[1], archived from the original on 26 December 2024:

     Het strafproces wegens de Decembermoorden heeft hij geprobeerd te versjteren door een amnestiewet door te voeren, wat tot grote vertraging heeft geleid.

     He tried to mess up the trial for the December murders by introducing an amnesty law, which caused great delay.

Conjugation

Conjugation of versjteren (weak, prefixed)
infinitive	versjteren
past singular	versjteerde
past participle	versjteerd
infinitive	versjteren
gerund	versjteren n
	present tense	past tense
1st person singular	versjteer	versjteerde
2nd person sing. (jij)	versjteert, versjteer2	versjteerde
2nd person sing. (u)	versjteert	versjteerde
2nd person sing. (gij)	versjteert	versjteerde
3rd person singular	versjteert	versjteerde
plural	versjteren	versjteerden
subjunctive sing.1	versjtere	versjteerde
subjunctive plur.1	versjteren	versjteerden
imperative sing.	versjteer
imperative plur.1	versjteert
participles	versjterend	versjteerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.