verlezen

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /vərˈleː.zə(n)/, /vɛrˈleː.zə(n)/
• Hyphenation: ver‧le‧zen
• Rhymes: -eːzən

Etymology 1

From Middle Dutch verlēsen. Equivalent to ver- +‎ lezen (“to read”).

Verb

verlezen

1. (reflexive) to misread

   Hij heeft zich verlezen in de instructies en daardoor de verkeerde afslag genomen.

   He misread the instructions and took the wrong exit as a result.

   Ik heb me een paar keer verlezen in de tekst.

   I misread the text a few times.

   Ze had zich verlezen in het nummer en begon op het verkeerde moment te zingen.

   She misread the song and started singing at the wrong moment.

2. (transitive) to spend or waste by reading (i.e. time)
3. (transitive, increasingly rare) to separate (the good items from the bad ones), to pick, to select

Conjugation

Conjugation of verlezen (strong class 5, prefixed)
infinitive	verlezen
past singular	verlas
past participle	verlezen
infinitive	verlezen
gerund	verlezen n
	present tense	past tense
1st person singular	verlees	verlas
2nd person sing. (jij)	verleest, verlees2	verlas
2nd person sing. (u)	verleest	verlas
2nd person sing. (gij)	verleest	verlaast
3rd person singular	verleest	verlas
plural	verlezen	verlazen
subjunctive sing.1	verleze	verlaze
subjunctive plur.1	verlezen	verlazen
imperative sing.	verlees
imperative plur.1	verleest
participles	verlezend	verlezen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Participle

verlezen

1. past participle of verlezen

Declension

Declension of verlezen
uninflected	verlezen
inflected	verlezen
		positive
predicative/adverbial		verlezen
indefinite	m./f. sing.	verlezen
	n. sing.	verlezen
	plural	verlezen
definite		verlezen
partitive		verlezens