vergrijzen
Jump to navigation
Jump to search
Dutch
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Verb
[edit]vergrijzen
- (transitive, intransitive) to grey (make or become grey)
- (transitive, intransitive, of a population) to age
Conjugation
[edit]Conjugation of vergrijzen (weak, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | vergrijzen | |||
past singular | vergrijsde | |||
past participle | vergrijsd | |||
infinitive | vergrijzen | |||
gerund | vergrijzen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | vergrijs | vergrijsde | ||
2nd person sing. (jij) | vergrijst, vergrijs2 | vergrijsde | ||
2nd person sing. (u) | vergrijst | vergrijsde | ||
2nd person sing. (gij) | vergrijst | vergrijsde | ||
3rd person singular | vergrijst | vergrijsde | ||
plural | vergrijzen | vergrijsden | ||
subjunctive sing.1 | vergrijze | vergrijsde | ||
subjunctive plur.1 | vergrijzen | vergrijsden | ||
imperative sing. | vergrijs | |||
imperative plur.1 | vergrijst | |||
participles | vergrijzend | vergrijsd | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |