vergrijzen
Dutch
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Verb
[edit]vergrijzen
- (transitive, intransitive) to grey (make or become grey)
- (transitive, intransitive, of a population) to age
Conjugation
[edit]| Conjugation of vergrijzen (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | vergrijzen | |||
| past singular | vergrijsde | |||
| past participle | vergrijsd | |||
| infinitive | vergrijzen | |||
| gerund | vergrijzen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | vergrijs | vergrijsde | ||
| 2nd person sing. (jij) | vergrijst, vergrijs2 | vergrijsde | ||
| 2nd person sing. (u) | vergrijst | vergrijsde | ||
| 2nd person sing. (gij) | vergrijst | vergrijsde | ||
| 3rd person singular | vergrijst | vergrijsde | ||
| plural | vergrijzen | vergrijsden | ||
| subjunctive sing.1 | vergrijze | vergrijsde | ||
| subjunctive plur.1 | vergrijzen | vergrijsden | ||
| imperative sing. | vergrijs | |||
| imperative plur.1 | vergrijst | |||
| participles | vergrijzend | vergrijsd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||