verbrijzelen
Dutch
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]- IPA(key): /ˌvɛrˈbrɛi̯.zə.lə(n)/, /vərˈbrɛi̯.zə.lə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: ver‧brij‧ze‧len
- Rhymes: -ɛi̯zələn
Verb
[edit]verbrijzelen
- (transitive) to shatter, to crush
Conjugation
[edit]| Conjugation of verbrijzelen (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | verbrijzelen | |||
| past singular | verbrijzelde | |||
| past participle | verbrijzeld | |||
| infinitive | verbrijzelen | |||
| gerund | verbrijzelen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | verbrijzel | verbrijzelde | ||
| 2nd person sing. (jij) | verbrijzelt, verbrijzel2 | verbrijzelde | ||
| 2nd person sing. (u) | verbrijzelt | verbrijzelde | ||
| 2nd person sing. (gij) | verbrijzelt | verbrijzelde | ||
| 3rd person singular | verbrijzelt | verbrijzelde | ||
| plural | verbrijzelen | verbrijzelden | ||
| subjunctive sing.1 | verbrijzele | verbrijzelde | ||
| subjunctive plur.1 | verbrijzelen | verbrijzelden | ||
| imperative sing. | verbrijzel | |||
| imperative plur.1 | verbrijzelt | |||
| participles | verbrijzelend | verbrijzeld | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Related terms
[edit]Descendants
[edit]- Afrikaans: verbrysel