vatius
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]From Proto-Indo-European *wat- (“curved”) + -ius. Cognate with vatāx (“having deformed feet”), Proto-Germanic *waþwô (“curve, bend; calf of the leg, knee”).[1]
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /ˈu̯a.ti.us/, [ˈu̯ät̪iʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈvat.t͡si.us/, [ˈvät̪ː͡s̪ius]
Adjective
[edit]vatius (feminine vatia, neuter vatium); first/second-declension adjective
- bent outwards
- bow-legged
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | vatius | vatia | vatium | vatiī | vatiae | vatia | |
genitive | vatiī | vatiae | vatiī | vatiōrum | vatiārum | vatiōrum | |
dative | vatiō | vatiae | vatiō | vatiīs | |||
accusative | vatium | vatiam | vatium | vatiōs | vatiās | vatia | |
ablative | vatiō | vatiā | vatiō | vatiīs | |||
vocative | vatie | vatia | vatium | vatiī | vatiae | vatia |
References
[edit]- ^ De Vaan, Michiel (2008) “vatāx”, in Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 656
- “vatius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- vatius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.