utracić

See also: utrącić

Polish

Etymology

From u- +‎ tracić.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈtra.t͡ɕit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡ɕit͡ɕ
• Syllabification: u‧tra‧cić

Verb

utracić pf (imperfective utracać or tracić)

1. (transitive) to lose, to be deprived of

   Synonym: stracić

2. (reflexive with się) to fade away, to disappear

Conjugation

Conjugation of utracić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		utracić
future tense	1st	utracę			utracimy
	2nd	utracisz			utracicie
	3rd	utraci			utracą
	impersonal	utraci się
past tense	1st	utraciłem, -(e)m utracił	utraciłam, -(e)m utraciła	utraciłom, -(e)m utraciło	utraciliśmy, -(e)śmy utracili	utraciłyśmy, -(e)śmy utraciły
	2nd	utraciłeś, -(e)ś utracił	utraciłaś, -(e)ś utraciła	utraciłoś, -(e)ś utraciło	utraciliście, -(e)ście utracili	utraciłyście, -(e)ście utraciły
	3rd	utracił	utraciła	utraciło	utracili	utraciły
	impersonal	utracono
conditional	1st	utraciłbym, bym utracił	utraciłabym, bym utraciła	utraciłobym, bym utraciło	utracilibyśmy, byśmy utracili	utraciłybyśmy, byśmy utraciły
	2nd	utraciłbyś, byś utracił	utraciłabyś, byś utraciła	utraciłobyś, byś utraciło	utracilibyście, byście utracili	utraciłybyście, byście utraciły
	3rd	utraciłby, by utracił	utraciłaby, by utraciła	utraciłoby, by utraciło	utraciliby, by utracili	utraciłyby, by utraciły
	impersonal	utracono by
imperative	1st	niech utracę			utraćmy
	2nd	utrać			utraćcie
	3rd	niech utraci			niech utracą
passive adjectival participle		utracony	utracona	utracone	utraceni	utracone
anterior adverbial participle		utraciwszy
verbal noun		utracenie

Derived terms

noun

• utrata

 

Further reading

• utracić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• utracić in Polish dictionaries at PWN