tracić

See also: trącić

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish tracić, from Proto-Slavic *tratiti.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtra.t͡ɕit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡ɕit͡ɕ
• Syllabification: tra‧cić

Verb

tracić impf (perfective utracić or stracić)

1. (transitive) to lose (to cease having a trait, ability, or sense)
2. (transitive) to lose (to cease owning an object)
3. (transitive) to lose (to cease having contact with someone, usually through death or separation)
4. (transitive) to lose (to cease having something belonging to one's body, e.g. weight)
5. (transitive) to lose (to use improperly, e.g. time)
6. (transitive) to lose (to not take advantage of i.e. a situation)
7. (transitive, sports) to lose out on (to allow an opponent to score)
8. (intransitive) to lose out on (to make one's situation with something worse) [with na (+ locative) ‘on what’]

   Antonyms: korzystać, zyskiwać

9. (intransitive) to lose out on (to experience a decrease in intensity of something) [with na (+ locative) ‘on what’]
10. (intransitive) to lose (to become seen as worse or less valuable in someone's opinion)

    Antonym: zyskiwać

11. (transitive, obsolete) to lose (to be unable to find)

    Synonym: gubić

12. (reflexive with się) to fade away, to disappear
13. (reflexive with się) to become perplexed

Conjugation

Conjugation of tracić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		tracić
present tense	1st	tracę			tracimy
	2nd	tracisz			tracicie
	3rd	traci			tracą
	impersonal	traci się
past tense	1st	traciłem, -(e)m tracił	traciłam, -(e)m traciła	traciłom, -(e)m traciło	traciliśmy, -(e)śmy tracili	traciłyśmy, -(e)śmy traciły
	2nd	traciłeś, -(e)ś tracił	traciłaś, -(e)ś traciła	traciłoś, -(e)ś traciło	traciliście, -(e)ście tracili	traciłyście, -(e)ście traciły
	3rd	tracił	traciła	traciło	tracili	traciły
	impersonal	tracono
future tense	1st	będę tracił, będę tracić	będę traciła, będę tracić	będę traciło, będę tracić	będziemy tracili, będziemy tracić	będziemy traciły, będziemy tracić
	2nd	będziesz tracił, będziesz tracić	będziesz traciła, będziesz tracić	będziesz traciło, będziesz tracić	będziecie tracili, będziecie tracić	będziecie traciły, będziecie tracić
	3rd	będzie tracił, będzie tracić	będzie traciła, będzie tracić	będzie traciło, będzie tracić	będą tracili, będą tracić	będą traciły, będą tracić
	impersonal	będzie tracić się
conditional	1st	traciłbym, bym tracił	traciłabym, bym traciła	traciłobym, bym traciło	tracilibyśmy, byśmy tracili	traciłybyśmy, byśmy traciły
	2nd	traciłbyś, byś tracił	traciłabyś, byś traciła	traciłobyś, byś traciło	tracilibyście, byście tracili	traciłybyście, byście traciły
	3rd	traciłby, by tracił	traciłaby, by traciła	traciłoby, by traciło	traciliby, by tracili	traciłyby, by traciły
	impersonal	tracono by
imperative	1st	niech tracę			traćmy
	2nd	trać			traćcie
	3rd	niech traci			niech tracą
active adjectival participle		tracący	tracąca	tracące	tracący	tracące
passive adjectival participle		tracony	tracona	tracone	traceni	tracone
contemporary adverbial participle		tracąc
verbal noun		tracenie

Derived terms

(verbs):

• tracić głowę impf, stracić głowę pf
• tracić nerwy impf, stracić nerwy pf
• tracić rachunek impf, stracić rachunek pf
• tracić z oczu impf, stracić z oczu pf
• tracić zmysły impf, stracić zmysły pf

Related terms

(adjectives):

• stracony
• stratny

(adverb):

• stratnie

(nouns):

• stracenie
• straceniec
• strata
• stratność
• utrata

Further reading

• tracić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• tracić in Polish dictionaries at PWN