upoważnić

Polish

Etymology

From u- +‎ poważny +‎ -ić.

Pronunciation

• IPA^(key): /u.pɔˈvaʐ.ɲit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aʐɲit͡ɕ
• Syllabification: u‧po‧waż‧nić

Verb

upoważnić pf (imperfective upoważniać)

1. (transitive) to authorise, to entitle, to empower [with do (+ genitive) ‘to do something’]

   Synonyms: upełnomocnić, uprawnić

   upoważnić kogoś do robienia czegoś ― to authorize someone to do something

Conjugation

Conjugation of upoważnić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		upoważnić
future tense	1st	upoważnię			upoważnimy
	2nd	upoważnisz			upoważnicie
	3rd	upoważni			upoważnią
	impersonal	upoważni się
past tense	1st	upoważniłem, -(e)m upoważnił	upoważniłam, -(e)m upoważniła	upoważniłom, -(e)m upoważniło	upoważniliśmy, -(e)śmy upoważnili	upoważniłyśmy, -(e)śmy upoważniły
	2nd	upoważniłeś, -(e)ś upoważnił	upoważniłaś, -(e)ś upoważniła	upoważniłoś, -(e)ś upoważniło	upoważniliście, -(e)ście upoważnili	upoważniłyście, -(e)ście upoważniły
	3rd	upoważnił	upoważniła	upoważniło	upoważnili	upoważniły
	impersonal	upoważniono
conditional	1st	upoważniłbym, bym upoważnił	upoważniłabym, bym upoważniła	upoważniłobym, bym upoważniło	upoważnilibyśmy, byśmy upoważnili	upoważniłybyśmy, byśmy upoważniły
	2nd	upoważniłbyś, byś upoważnił	upoważniłabyś, byś upoważniła	upoważniłobyś, byś upoważniło	upoważnilibyście, byście upoważnili	upoważniłybyście, byście upoważniły
	3rd	upoważniłby, by upoważnił	upoważniłaby, by upoważniła	upoważniłoby, by upoważniło	upoważniliby, by upoważnili	upoważniłyby, by upoważniły
	impersonal	upoważniono by
imperative	1st	niech upoważnię			upoważnijmy
	2nd	upoważnij			upoważnijcie
	3rd	niech upoważni			niech upoważnią
passive adjectival participle		upoważniony	upoważniona	upoważnione	upoważnieni	upoważnione
anterior adverbial participle		upoważniwszy
verbal noun		upoważnienie

Further reading

• upoważnić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• upoważnić in Polish dictionaries at PWN