uitzoeken

Dutch

Etymology

From uit +‎ zoeken.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

uitzoeken

1. to pick out, to choose, to select
2. to sort out, to organise
3. to get to the bottom of, to investigate

Conjugation

Conjugation of uitzoeken (weak with past in -cht, separable)
infinitive	uitzoeken
past singular	zocht uit
past participle	uitgezocht
infinitive	uitzoeken
gerund	uitzoeken n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	zoek uit	zocht uit	uitzoek	uitzocht
2nd person sing. (jij)	zoekt uit, zoek uit2	zocht uit	uitzoekt	uitzocht
2nd person sing. (u)	zoekt uit	zocht uit	uitzoekt	uitzocht
2nd person sing. (gij)	zoekt uit	zocht uit	uitzoekt	uitzocht
3rd person singular	zoekt uit	zocht uit	uitzoekt	uitzocht
plural	zoeken uit	zochten uit	uitzoeken	uitzochten
subjunctive sing.1	zoeke uit	zochte uit	uitzoeke	uitzochte
subjunctive plur.1	zoeken uit	zochten uit	uitzoeken	uitzochten
imperative sing.	zoek uit
imperative plur.1	zoekt uit
participles	uitzoekend	uitgezocht
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Anagrams

• zoeken uit