uitvloeien

Dutch

Etymology

From uit +‎ vloeien.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

uitvloeien

1. to spread out, emanate
2. to feather, creep, slowly flow out of the intended boundaries

Conjugation

Conjugation of uitvloeien (weak, separable)
infinitive	uitvloeien
past singular	vloeide uit
past participle	uitgevloeid
infinitive	uitvloeien
gerund	uitvloeien n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	vloei uit	vloeide uit	uitvloei	uitvloeide
2nd person sing. (jij)	vloeit uit, vloei uit2	vloeide uit	uitvloeit	uitvloeide
2nd person sing. (u)	vloeit uit	vloeide uit	uitvloeit	uitvloeide
2nd person sing. (gij)	vloeit uit	vloeide uit	uitvloeit	uitvloeide
3rd person singular	vloeit uit	vloeide uit	uitvloeit	uitvloeide
plural	vloeien uit	vloeiden uit	uitvloeien	uitvloeiden
subjunctive sing.1	vloeie uit	vloeide uit	uitvloeie	uitvloeide
subjunctive plur.1	vloeien uit	vloeiden uit	uitvloeien	uitvloeiden
imperative sing.	vloei uit
imperative plur.1	vloeit uit
participles	uitvloeiend	uitgevloeid
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Anagrams

• vloeien uit