uitleiden

Dutch

Etymology

From uit +‎ leiden.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: uit‧lei‧den

Verb

uitleiden

1. to lead out

Conjugation

Conjugation of uitleiden (weak, separable)
infinitive	uitleiden
past singular	leidde uit
past participle	uitgeleid
infinitive	uitleiden
gerund	uitleiden n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	leid uit	leidde uit	uitleid	uitleidde
2nd person sing. (jij)	leidt uit, leid uit2	leidde uit	uitleidt	uitleidde
2nd person sing. (u)	leidt uit	leidde uit	uitleidt	uitleidde
2nd person sing. (gij)	leidt uit	leidde uit	uitleidt	uitleidde
3rd person singular	leidt uit	leidde uit	uitleidt	uitleidde
plural	leiden uit	leidden uit	uitleiden	uitleidden
subjunctive sing.1	leide uit	leidde uit	uitleide	uitleidde
subjunctive plur.1	leiden uit	leidden uit	uitleiden	uitleidden
imperative sing.	leid uit
imperative plur.1	leidt uit
participles	uitleidend	uitgeleid
1) Archaic. 2) In case of inversion.