uitflappen
Dutch
[edit]Etymology
[edit]From uit (“out”) + flap (“flap”) + -en.
Pronunciation
[edit]Audio: (file)
Verb
[edit]uitflappen
- to blurt out without thinking
Conjugation
[edit]| Conjugation of uitflappen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | uitflappen | |||
| past singular | flapte uit | |||
| past participle | uitgeflapt | |||
| infinitive | uitflappen | |||
| gerund | uitflappen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | flap uit | flapte uit | uitflap | uitflapte |
| 2nd person sing. (jij) | flapt uit, flap uit2 | flapte uit | uitflapt | uitflapte |
| 2nd person sing. (u) | flapt uit | flapte uit | uitflapt | uitflapte |
| 2nd person sing. (gij) | flapt uit | flapte uit | uitflapt | uitflapte |
| 3rd person singular | flapt uit | flapte uit | uitflapt | uitflapte |
| plural | flappen uit | flapten uit | uitflappen | uitflapten |
| subjunctive sing.1 | flappe uit | flapte uit | uitflappe | uitflapte |
| subjunctive plur.1 | flappen uit | flapten uit | uitflappen | uitflapten |
| imperative sing. | flap uit | |||
| imperative plur.1 | flapt uit | |||
| participles | uitflappend | uitgeflapt | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||