uitdelen
Dutch
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Verb
[edit]uitdelen
- to deal out, to distribute, to share
- (mathematics) to divide out
Conjugation
[edit]| Conjugation of uitdelen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | uitdelen | |||
| past singular | deelde uit | |||
| past participle | uitgedeeld | |||
| infinitive | uitdelen | |||
| gerund | uitdelen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | deel uit | deelde uit | uitdeel | uitdeelde |
| 2nd person sing. (jij) | deelt uit, deel uit2 | deelde uit | uitdeelt | uitdeelde |
| 2nd person sing. (u) | deelt uit | deelde uit | uitdeelt | uitdeelde |
| 2nd person sing. (gij) | deelt uit | deelde uit | uitdeelt | uitdeelde |
| 3rd person singular | deelt uit | deelde uit | uitdeelt | uitdeelde |
| plural | delen uit | deelden uit | uitdelen | uitdeelden |
| subjunctive sing.1 | dele uit | deelde uit | uitdele | uitdeelde |
| subjunctive plur.1 | delen uit | deelden uit | uitdelen | uitdeelden |
| imperative sing. | deel uit | |||
| imperative plur.1 | deelt uit | |||
| participles | uitdelend | uitgedeeld | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||