Jump to content

uhittaa

From Wiktionary, the free dictionary

Finnish

[edit]

Etymology

[edit]

uhka +‎ -ittaa

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈuhitːɑːˣ/, [ˈuɦit̪ːɑ̝ː(ʔ)]
  • Rhymes: -uhitːɑː
  • Hyphenation(key): uhit‧taa

Verb

[edit]

uhittaa

  1. (transitive, archaic) Synonym of häätää
  2. (transitive, archaic) Synonym of yllyttää

Conjugation

[edit]
Inflection of uhittaa (Kotus type 53*C/muistaa, tt-t gradation)
indicative mood
present tense perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. uhitan en uhita 1st sing. olen uhittanut en ole uhittanut
2nd sing. uhitat et uhita 2nd sing. olet uhittanut et ole uhittanut
3rd sing. uhittaa ei uhita 3rd sing. on uhittanut ei ole uhittanut
1st plur. uhitamme emme uhita 1st plur. olemme uhittaneet emme ole uhittaneet
2nd plur. uhitatte ette uhita 2nd plur. olette uhittaneet ette ole uhittaneet
3rd plur. uhittavat eivät uhita 3rd plur. ovat uhittaneet eivät ole uhittaneet
passive uhitetaan ei uhiteta passive on uhitettu ei ole uhitettu
past tense pluperfect
person positive negative person positive negative
1st sing. uhitin en uhittanut 1st sing. olin uhittanut en ollut uhittanut
2nd sing. uhitit et uhittanut 2nd sing. olit uhittanut et ollut uhittanut
3rd sing. uhitti ei uhittanut 3rd sing. oli uhittanut ei ollut uhittanut
1st plur. uhitimme emme uhittaneet 1st plur. olimme uhittaneet emme olleet uhittaneet
2nd plur. uhititte ette uhittaneet 2nd plur. olitte uhittaneet ette olleet uhittaneet
3rd plur. uhittivat eivät uhittaneet 3rd plur. olivat uhittaneet eivät olleet uhittaneet
passive uhitettiin ei uhitettu passive oli uhitettu ei ollut uhitettu
conditional mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. uhittaisin en uhittaisi 1st sing. olisin uhittanut en olisi uhittanut
2nd sing. uhittaisit et uhittaisi 2nd sing. olisit uhittanut et olisi uhittanut
3rd sing. uhittaisi ei uhittaisi 3rd sing. olisi uhittanut ei olisi uhittanut
1st plur. uhittaisimme emme uhittaisi 1st plur. olisimme uhittaneet emme olisi uhittaneet
2nd plur. uhittaisitte ette uhittaisi 2nd plur. olisitte uhittaneet ette olisi uhittaneet
3rd plur. uhittaisivat eivät uhittaisi 3rd plur. olisivat uhittaneet eivät olisi uhittaneet
passive uhitettaisiin ei uhitettaisi passive olisi uhitettu ei olisi uhitettu
imperative mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. 1st sing.
2nd sing. uhita älä uhita 2nd sing.
3rd sing. uhittakoon älköön uhittako 3rd sing. olkoon uhittanut älköön olko uhittanut
1st plur. uhittakaamme älkäämme uhittako 1st plur.
2nd plur. uhittakaa älkää uhittako 2nd plur.
3rd plur. uhittakoot älkööt uhittako 3rd plur. olkoot uhittaneet älkööt olko uhittaneet
passive uhitettakoon älköön uhitettako passive olkoon uhitettu älköön olko uhitettu
potential mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. uhittanen en uhittane 1st sing. lienen uhittanut en liene uhittanut
2nd sing. uhittanet et uhittane 2nd sing. lienet uhittanut et liene uhittanut
3rd sing. uhittanee ei uhittane 3rd sing. lienee uhittanut ei liene uhittanut
1st plur. uhittanemme emme uhittane 1st plur. lienemme uhittaneet emme liene uhittaneet
2nd plur. uhittanette ette uhittane 2nd plur. lienette uhittaneet ette liene uhittaneet
3rd plur. uhittanevat eivät uhittane 3rd plur. lienevät uhittaneet eivät liene uhittaneet
passive uhitettaneen ei uhitettane passive lienee uhitettu ei liene uhitettu
Nominal forms
infinitives participles
active passive active passive
1st uhittaa present uhittava uhitettava
long 1st1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st uhittaakseni uhittaaksemme
2nd uhittaaksesi uhittaaksenne
3rd uhittaakseen
uhittaaksensa
past uhittanut uhitettu
2nd inessive2 uhittaessa uhitettaessa agent4 uhittama
Possessive forms
Person sing. plur.
1st uhittaessani uhittaessamme
2nd uhittaessasi uhittaessanne
3rd uhittaessaan
uhittaessansa
negative uhittamaton
instructive uhittaen
1) Used only with a possessive suffix.

2) Usually with a possessive suffix (active only).
3) Some uses of the verbal noun are called the 'fourth infinitive' by certain sources (more details).
4) Usually with a possessive suffix. May not be used with all verbs, especially intransitive ones (more details). Distinct from nouns with the -ma suffix and third infinitive forms.

* The third-person singular indicative form uhittaa does not exhibit final gemination,
unlike the first infinitive (the lemma form), even though they are spelled identically.
3rd inessive uhittamassa
elative uhittamasta
illative uhittamaan
adessive uhittamalla
abessive uhittamatta
instructive uhittaman uhitettaman
4th3 verbal noun uhittaminen
5th1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st uhittamaisillani uhittamaisillamme
2nd uhittamaisillasi uhittamaisillanne
3rd uhittamaisillaan
uhittamaisillansa

Derived terms

[edit]