ułamać

Polish

Etymology

From u- +‎ łamać.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈwa.mat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -amat͡ɕ
• Syllabification: u‧ła‧mać

Verb

ułamać pf (imperfective ułamywać)

1. (transitive) to break off (remove a piece from a larger whole)

   Synonym: odłamać

2. (reflexive with się) to break off (become separated from a larger whole)

Conjugation

Conjugation of ułamać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ułamać
future tense	1st	ułamię			ułamiemy
	2nd	ułamiesz			ułamiecie
	3rd	ułamie			ułamią
	impersonal	ułamie się
past tense	1st	ułamałem, -(e)m ułamał	ułamałam, -(e)m ułamała	ułamałom, -(e)m ułamało	ułamaliśmy, -(e)śmy ułamali	ułamałyśmy, -(e)śmy ułamały
	2nd	ułamałeś, -(e)ś ułamał	ułamałaś, -(e)ś ułamała	ułamałoś, -(e)ś ułamało	ułamaliście, -(e)ście ułamali	ułamałyście, -(e)ście ułamały
	3rd	ułamał	ułamała	ułamało	ułamali	ułamały
	impersonal	ułamano
conditional	1st	ułamałbym, bym ułamał	ułamałabym, bym ułamała	ułamałobym, bym ułamało	ułamalibyśmy, byśmy ułamali	ułamałybyśmy, byśmy ułamały
	2nd	ułamałbyś, byś ułamał	ułamałabyś, byś ułamała	ułamałobyś, byś ułamało	ułamalibyście, byście ułamali	ułamałybyście, byście ułamały
	3rd	ułamałby, by ułamał	ułamałaby, by ułamała	ułamałoby, by ułamało	ułamaliby, by ułamali	ułamałyby, by ułamały
	impersonal	ułamano by
imperative	1st	niech ułamię			ułammy
	2nd	ułam			ułamcie
	3rd	niech ułamie			niech ułamią
passive adjectival participle		ułamany	ułamana	ułamane	ułamani	ułamane
anterior adverbial participle		ułamawszy
verbal noun		ułamanie

Further reading

• ułamać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ułamać in Polish dictionaries at PWN