tuisata

Ingrian

Etymology

From Proto-Finnic *tuiskat'ak, equivalent to tuisku (“blizzard”) +‎ -ta. Cognates include dialectal Finnish tuiskata and Estonian tuisata.

Pronunciation

• (Ala-Laukaa) IPA^(key): /ˈtui̯sɑtɑ/, [ˈtui̯s̠ət]
• (Soikkola) IPA^(key): /ˈtui̯sɑtɑ/, [ˈtui̯ʒ̥ɑd̥ɑ]
• Rhymes: -ui̯sɑt, -ui̯sɑtɑ
• Hyphenation: tui‧sa‧ta

Verb

tuisata

1. (intransitive) to blizzard

Conjugation

Conjugation of tuisata (type 16/maata, k- gradation)
Indikativa
Preesens			Perfekta
	positive	negative		positive	negative
1st singular	tuiskaan	en tuiskaa	1st singular	oon tuisant, oon tuisannut	en oo tuisant, en oo tuisannut
2nd singular	tuiskaat	et tuiskaa	2nd singular	oot tuisant, oot tuisannut	et oo tuisant, et oo tuisannut
3rd singular	tuiskajaa	ei tuiskaa	3rd singular	ono tuisant, ono tuisannut	ei oo tuisant, ei oo tuisannut
1st plural	tuiskaamma	emmä tuiskaa	1st plural	oomma tuisanneet	emmä oo tuisanneet
2nd plural	tuiskaatta	että tuiskaa	2nd plural	ootta tuisanneet	että oo tuisanneet
3rd plural	tuiskajaat1), tuiskaavat2), tuisataa	evät tuiskaa, ei tuisata	3rd plural	ovat tuisanneet	evät oo tuisanneet, ei oo tuisattu
impersonal	tuisataa	ei tuisata	impersonal	ono tuisattu	ei oo tuisattu
Imperfekta			Pluskvamperfekta
	positive	negative		positive	negative
1st singular	tuiskaisin	en tuisant, en tuisannut	1st singular	olin tuisant, olin tuisannut	en olt tuisant, en olt tuisannut
2nd singular	tuiskaisit, tuiskaist1)	et tuisant, et tuisannut	2nd singular	olit tuisant, olit tuisannut	et olt tuisant, et olt tuisannut
3rd singular	tuiskais	ei tuisant, ei tuisannut	3rd singular	oli tuisant, oli tuisannut	ei olt tuisant, ei olt tuisannut
1st plural	tuiskaisimma	emmä tuisanneet	1st plural	olimma tuisanneet	emmä olleet tuisanneet
2nd plural	tuiskaisitta	että tuisanneet	2nd plural	olitta tuisanneet	että olleet tuisanneet
3rd plural	tuiskaisiit1), tuiskaisivat2), tuisattii	evät tuisanneet, ei tuisattu	3rd plural	olivat tuisanneet	evät olleet tuisanneet, ei olt tuisattu
impersonal	tuisattii	ei tuisattu	impersonal	oli tuisattu	ei olt tuisattu
Konditsionala
Preesens			Perfekta
	positive	negative		positive	negative
1st singular	tuiskajaisin	en tuiskajais	1st singular	olisin tuisant, olisin tuisannut	en olis tuisant, en olis tuisannut
2nd singular	tuiskajaisit, tuiskajaist1)	et tuiskajais	2nd singular	olisit tuisant, olisit tuisannut	et olis tuisant, et olis tuisannut
3rd singular	tuiskajais	ei tuiskajais	3rd singular	olis tuisant, olis tuisannut	ei olis tuisant, ei olis tuisannut
1st plural	tuiskajaisimma	emmä tuiskajais	1st plural	olisimma tuisanneet	emmä olis tuisanneet
2nd plural	tuiskajaisitta	että tuiskajais	2nd plural	olisitta tuisanneet	että olis tuisanneet
3rd plural	tuiskajaisiit1), tuiskajaisivat2), tuisattais	evät tuiskajais, ei tuisattais	3rd plural	olisivat tuisanneet	evät olis tuisanneet, ei olis tuisattu
impersonal	tuisattais	ei tuisattais	impersonal	olis tuisattu	ei olis tuisattu
Imperativa
Preesens			Perfekta
	positive	negative		positive	negative
1st singular	—	—	1st singular	—	—
2nd singular	tuiskaa	elä tuiskaa	2nd singular	oo tuisant, oo tuisannut	elä oo tuisant, elä oo tuisannut
3rd singular	tuisatkoo	elköö tuisatko	3rd singular	olkoo tuisant, olkoo tuisannut	elköö olko tuisant, elköö olko tuisannut
1st plural	—	—	1st plural	—	—
2nd plural	tuisatkaa	elkää tuisatko	2nd plural	olkaa tuisanneet	elkää olko tuisanneet
3rd plural	tuisatkoot	elkööt tuisatko, elköö tuisattako	3rd plural	olkoot tuisanneet	elkööt olko tuisanneet, elköö olko tuisattu
impersonal	tuisattakkoo	elköö tuisattako	impersonal	olkoo tuisattu	elköö olko tuisattu
Potentsiala
Preesens
	positive	negative
1st singular	tuisannen	en tuisanne
2nd singular	tuisannet	et tuisanne
3rd singular	tuisannoo	ei tuisanne
1st plural	tuisannemma	emmä tuisanne
2nd plural	tuisannetta	että tuisanne
3rd plural	tuisannoot	evät tuisanne, ei tuisattane
impersonal	tuisattannoo	ei tuisattane
Nominal forms
Infinitivat			Partisipat
				active	passive
1st		tuisata	present	tuiskaava	tuisattava
2nd	inessive	tuisatees	past	tuisant, tuisannut	tuisattu
	instructive	tuisaten	1) Chiefly in the Soikkola dialect. 2) Chiefly in the Ala-Laukaa dialect. *) For the imperative, the 2nd plural (tuisatkaa) may be used for the 3rd person as well. **) The interrogative is formed by adding the suffix -k (-ka?/-kä?) to the indicative ***) The deliberative is formed by adding the suffix -k (-ka?/-kä?) or -kse to either the indicative or the potential ****) In folk poetry, a long first infinitive can be formed by adding the suffix -kse-, followed by possessive suffixes, to the first infinitive. Note that sometimes gemination may be undone by this addition.
3rd	illative	tuiskaamaa
	inessive	tuiskaamaas
	elative	tuiskaamast
	abessive	tuiskaamata
4th	nominative	tuiskaamiin
	partitive	tuiskaamista, tuiskaamist

References

• Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 606