trywialny

Polish

Etymology

Adapted borrowing of French trivial +‎ -ny, from Latin triviālis.

Pronunciation

• IPA^(key): /trɘˈvjal.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -alnɘ
• Syllabification: try‧wial‧ny

Adjective

trywialny (comparative trywialniejszy, superlative najtrywialniejszy, derived adverb trywialnie)

1. trivial (common, ordinary)

   Synonyms: niewyszukany, ordynarny, pospolity

2. trivial (common, easy, obvious)

   Synonym: oczywisty

3. (relational) trivium (the lower division of the liberal arts; grammar, logic, and rhetoric)

Declension

Declension of trywialny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	trywialny		trywialna	trywialne	trywialni	trywialne
genitive	trywialnego		trywialnej	trywialnego	trywialnych
dative	trywialnemu		trywialnej	trywialnemu	trywialnym
accusative	trywialnego	trywialny	trywialną	trywialne	trywialnych	trywialne
instrumental	trywialnym		trywialną	trywialnym	trywialnymi
locative	trywialnym		trywialnej	trywialnym	trywialnych

Derived terms

noun

• trywialność

 

Related terms

noun

• trywium

 

Further reading

• trywialny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• trywialny in Polish dictionaries at PWN