ordynarny

Polish

Etymology

Adapted borrowing of German ordinär +‎ -ny, from French ordinaire, from Old French ordinaire, from Latin ōrdinārius, from ōrdō + -ārius.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔr.dɘˈnar.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -arnɘ
• Syllabification: or‧dy‧nar‧ny

Adjective

ordynarny (comparative ordynarniejszy, superlative najordynarniejszy, derived adverb ordynarnie)

1. crude, debased, distasteful, obscene, tactless, uncouth, vulgar

   Synonyms: chamowaty, chamski, grubiański, karczemny, prostacki, wulgarny

2. cheap, crappy, tacky (in bad taste)

   Synonyms: pospolity, tandetny

Declension

Declension of ordynarny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	ordynarny		ordynarna	ordynarne	ordynarni	ordynarne
genitive	ordynarnego		ordynarnej	ordynarnego	ordynarnych
dative	ordynarnemu		ordynarnej	ordynarnemu	ordynarnym
accusative	ordynarnego	ordynarny	ordynarną	ordynarne	ordynarnych	ordynarne
instrumental	ordynarnym		ordynarną	ordynarnym	ordynarnymi
locative	ordynarnym		ordynarnej	ordynarnym	ordynarnych

Derived terms

nouns

• ordynarność
• ordynus

 

verbs

• ordynarnieć impf
• zordynarnieć pf

 

Related terms

noun

• ordynusostwo

 

Further reading

• ordynarny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ordynarny in Polish dictionaries at PWN