toezeggen

Dutch

Etymology

From toe +‎ zeggen.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

toezeggen

1. to promise, commit

   Synonym: beloven

Conjugation

The irregular past tense is used in the Netherlands, while the weak past forms are used primarily in Flanders.

Conjugation of toezeggen (weak, irregular, separable)
infinitive	toezeggen
past singular	zei toe, zegde toe
past participle	toegezegd
infinitive	toezeggen
gerund	toezeggen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	zeg toe	zei toe, zegde toe	toezeg	toezei, toezegde
2nd person sing. (jij)	zegt toe, zeg toe2	zei toe, zegde toe	toezegt	toezei, toezegde
2nd person sing. (u)	zegt toe	zei toe, zegde toe	toezegt	toezei, toezegde
2nd person sing. (gij)	zegt toe	zeidt toe, zegde toe	toezegt	toezeidt, toezegde
3rd person singular	zegt toe	zei toe, zegde toe	toezegt	toezei, toezegde
plural	zeggen toe	zeiden toe, zegden toe	toezeggen	toezeiden, toezegden
subjunctive sing.1	zegge toe	zeide toe, zegde toe	toezegge	toezeide, toezegde
subjunctive plur.1	zeggen toe	zeiden toe, zegden toe	toezeggen	toezeiden, toezegden
imperative sing.	zeg toe
imperative plur.1	zegt toe
participles	toezeggend	toegezegd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• toezegging

 

Anagrams

• zeggen toe