toetreden

Dutch

Etymology

From Middle Dutch toetreden. Equivalent to toe +‎ treden.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtuˌtreː.də(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: toe‧tre‧den

Verb

toetreden

1. (intransitive, transitive) to accede, join

Conjugation

Conjugation of toetreden (strong class 5, separable)
infinitive	toetreden
past singular	trad toe
past participle	toegetreden
infinitive	toetreden
gerund	toetreden n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	treed toe	trad toe	toetreed	toetrad
2nd person sing. (jij)	treedt toe, treed toe2	trad toe	toetreedt	toetrad
2nd person sing. (u)	treedt toe	trad toe	toetreedt	toetrad
2nd person sing. (gij)	treedt toe	traadt toe	toetreedt	toetraadt
3rd person singular	treedt toe	trad toe	toetreedt	toetrad
plural	treden toe	traden toe	toetreden	toetraden
subjunctive sing.1	trede toe	trade toe	toetrede	toetrade
subjunctive plur.1	treden toe	traden toe	toetreden	toetraden
imperative sing.	treed toe
imperative plur.1	treedt toe
participles	toetredend	toegetreden
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• toetreding

Anagrams

• toeterden, toeterend, treden toe