toestellen

Dutch

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Etymology 1

From Middle Dutch toestellen. By surface analysis, toe +‎ stellen. Compare German zustellen.

Verb

toestellen

1. (transitive, obsolete) to provide, ready

Conjugation

Conjugation of toestellen (weak, separable)
infinitive	toestellen
past singular	stelde toe
past participle	toegesteld
infinitive	toestellen
gerund	toestellen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	stel toe	stelde toe	toestel	toestelde
2nd person sing. (jij)	stelt toe, stel toe2	stelde toe	toestelt	toestelde
2nd person sing. (u)	stelt toe	stelde toe	toestelt	toestelde
2nd person sing. (gij)	stelt toe	stelde toe	toestelt	toestelde
3rd person singular	stelt toe	stelde toe	toestelt	toestelde
plural	stellen toe	stelden toe	toestellen	toestelden
subjunctive sing.1	stelle toe	stelde toe	toestelle	toestelde
subjunctive plur.1	stellen toe	stelden toe	toestellen	toestelden
imperative sing.	stel toe
imperative plur.1	stelt toe
participles	toestellend	toegesteld
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• toestel

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

toestellen

1. plural of toestel