toelichten

Dutch

Etymology

From toe- (“towards”) +‎ licht (“light”) +‎ -en.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

toelichten

1. to shed light upon, explain

   Synonym: uitleggen

Conjugation

Conjugation of toelichten (weak, separable)
infinitive	toelichten
past singular	lichtte toe
past participle	toegelicht
infinitive	toelichten
gerund	toelichten n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	licht toe	lichtte toe	toelicht	toelichtte
2nd person sing. (jij)	licht toe	lichtte toe	toelicht	toelichtte
2nd person sing. (u)	licht toe	lichtte toe	toelicht	toelichtte
2nd person sing. (gij)	licht toe	lichtte toe	toelicht	toelichtte
3rd person singular	licht toe	lichtte toe	toelicht	toelichtte
plural	lichten toe	lichtten toe	toelichten	toelichtten
subjunctive sing.1	lichte toe	lichtte toe	toelichte	toelichtte
subjunctive plur.1	lichten toe	lichtten toe	toelichten	toelichtten
imperative sing.	licht toe
imperative plur.1	licht toe
participles	toelichtend	toegelicht
1) Archaic.

Derived terms

• toelichting

Anagrams

• lichten toe