Jump to content

temczasem

From Wiktionary, the free dictionary

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Univerbation of tem +‎ czasem. First attested in the middle of the 15th century.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /tɛmt͡ʃʲasɛm/
  • IPA(key): (15th CE) /tɛmt͡ʃʲasɛm/

Adverb

[edit]

temczasem

  1. at the moment, now; for now
    • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa[1], page 572:
      Gescze vam mam vyelye povyedacz, alye temczassem nye mozeczye odzyerzecz (non potestis portare modo Jo 16, 12)
      [Jeszcze wam mam wiele powiedać, ale temczasem nie możecie odzierżeć (non potestis portare modo Jo 16, 12)]

Descendants

[edit]
  • Polish: tymczasem
  • Silesian: tymczasym

References

[edit]
  • Boryś, Wiesław (2005) “tymczasem”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
  • Mańczak, Witold (2017) “tymczasem”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “temczasem”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN