telegraferen

Dutch

Alternative forms

• telegrafeeren (archaic)
• telegrapheeren (archaic)

Etymology

From telegraaf +‎ -eren, perhaps influenced by German telegrafieren or French télégraphier.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌteː.lə.ɣraːˈfeː.rə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: te‧le‧gra‧fe‧ren
• Rhymes: -eːrən

Verb

telegraferen

1. (transitive, intransitive) to telegraph, to telegram

Conjugation

Conjugation of telegraferen (weak)
infinitive	telegraferen
past singular	telegrafeerde
past participle	getelegrafeerd
infinitive	telegraferen
gerund	telegraferen n
	present tense	past tense
1st person singular	telegrafeer	telegrafeerde
2nd person sing. (jij)	telegrafeert, telegrafeer2	telegrafeerde
2nd person sing. (u)	telegrafeert	telegrafeerde
2nd person sing. (gij)	telegrafeert	telegrafeerde
3rd person singular	telegrafeert	telegrafeerde
plural	telegraferen	telegrafeerden
subjunctive sing.1	telegrafere	telegrafeerde
subjunctive plur.1	telegraferen	telegrafeerden
imperative sing.	telegrafeer
imperative plur.1	telegrafeert
participles	telegraferend	getelegrafeerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Related terms

• telegrafie
• telegrafisch
• telegram