tegularius
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]tēgula (“roof-tile”) + -ārius.
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /teː.ɡuˈlaː.ri.us/, [t̪eːɡʊˈɫ̪äːriʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /te.ɡuˈla.ri.us/, [t̪eɡuˈläːrius]
Noun
[edit]tēgulārius m (genitive tēgulāriī or tēgulārī); second declension
Declension
[edit]Second-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | tēgulārius | tēgulāriī |
genitive | tēgulāriī tēgulārī1 |
tēgulāriōrum |
dative | tēgulāriō | tēgulāriīs |
accusative | tēgulārium | tēgulāriōs |
ablative | tēgulāriō | tēgulāriīs |
vocative | tēgulārie | tēgulāriī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
References
[edit]- “tegularius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- tegularius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.