tegenwerken

Dutch

Etymology

From tegen +‎ werken.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

tegenwerken

1. to counter, to work in opposition to
2. to struggle, to be stubborn

Conjugation

Conjugation of tegenwerken (weak, separable)
infinitive	tegenwerken
past singular	werkte tegen
past participle	tegengewerkt
infinitive	tegenwerken
gerund	tegenwerken n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	werk tegen	werkte tegen	tegenwerk	tegenwerkte
2nd person sing. (jij)	werkt tegen, werk tegen2	werkte tegen	tegenwerkt	tegenwerkte
2nd person sing. (u)	werkt tegen	werkte tegen	tegenwerkt	tegenwerkte
2nd person sing. (gij)	werkt tegen	werkte tegen	tegenwerkt	tegenwerkte
3rd person singular	werkt tegen	werkte tegen	tegenwerkt	tegenwerkte
plural	werken tegen	werkten tegen	tegenwerken	tegenwerkten
subjunctive sing.1	werke tegen	werkte tegen	tegenwerke	tegenwerkte
subjunctive plur.1	werken tegen	werkten tegen	tegenwerken	tegenwerkten
imperative sing.	werk tegen
imperative plur.1	werkt tegen
participles	tegenwerkend	tegengewerkt
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Antonyms

• meewerken

Anagrams

• werken tegen