tegemoetkomen

Dutch

Etymology

From tegemoet +‎ komen.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

tegemoetkomen

1. to approach, come to meet
2. to make concessions to

Conjugation

Conjugation of tegemoetkomen (strong class 4, irregular, separable)
infinitive	tegemoetkomen
past singular	kwam tegemoet
past participle	tegemoetgekomen
infinitive	tegemoetkomen
gerund	tegemoetkomen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	kom tegemoet	kwam tegemoet	tegemoetkom	tegemoetkwam
2nd person sing. (jij)	komt tegemoet, kom tegemoet2	kwam tegemoet	tegemoetkomt	tegemoetkwam
2nd person sing. (u)	komt tegemoet	kwam tegemoet	tegemoetkomt	tegemoetkwam
2nd person sing. (gij)	komt tegemoet	kwaamt tegemoet	tegemoetkomt	tegemoetkwaamt
3rd person singular	komt tegemoet	kwam tegemoet	tegemoetkomt	tegemoetkwam
plural	komen tegemoet	kwamen tegemoet	tegemoetkomen	tegemoetkwamen
subjunctive sing.1	kome tegemoet	kwame tegemoet	tegemoetkome	tegemoetkwame
subjunctive plur.1	komen tegemoet	kwamen tegemoet	tegemoetkomen	tegemoetkwamen
imperative sing.	kom tegemoet
imperative plur.1	komt tegemoet
participles	tegemoetkomend	tegemoetgekomen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Anagrams

• komen tegemoet