taboeïseren
Dutch
[edit]Etymology
[edit]Verb
[edit]taboeïseren
- (transitive) to make something taboo; tabooize
Conjugation
[edit]| Conjugation of taboeïseren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | taboeïseren | |||
| past singular | taboeïseerde | |||
| past participle | getaboeïseerd | |||
| infinitive | taboeïseren | |||
| gerund | taboeïseren n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | taboeïseer | taboeïseerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | taboeïseert, taboeïseer2 | taboeïseerde | ||
| 2nd person sing. (u) | taboeïseert | taboeïseerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | taboeïseert | taboeïseerde | ||
| 3rd person singular | taboeïseert | taboeïseerde | ||
| plural | taboeïseren | taboeïseerden | ||
| subjunctive sing.1 | taboeïsere | taboeïseerde | ||
| subjunctive plur.1 | taboeïseren | taboeïseerden | ||
| imperative sing. | taboeïseer | |||
| imperative plur.1 | taboeïseert | |||
| participles | taboeïserend | getaboeïseerd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||