tabelleren

Dutch

Etymology

From tabel +‎ -eren.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌtaː.bɛˈleː.rə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ta‧bel‧le‧ren
• Rhymes: -eːrən

Verb

tabelleren

1. (transitive) to tabulate

Conjugation

Conjugation of tabelleren (weak)
infinitive	tabelleren
past singular	tabelleerde
past participle	getabelleerd
infinitive	tabelleren
gerund	tabelleren n
	present tense	past tense
1st person singular	tabelleer	tabelleerde
2nd person sing. (jij)	tabelleert, tabelleer2	tabelleerde
2nd person sing. (u)	tabelleert	tabelleerde
2nd person sing. (gij)	tabelleert	tabelleerde
3rd person singular	tabelleert	tabelleerde
plural	tabelleren	tabelleerden
subjunctive sing.1	tabellere	tabelleerde
subjunctive plur.1	tabelleren	tabelleerden
imperative sing.	tabelleer
imperative plur.1	tabelleert
participles	tabellerend	getabelleerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• tabellering