From Wiktionary, the free dictionary
From older téaltóigh (assimilated to the suffix -igh), denominal from téaltó, from Middle Irish tétló, verbal noun of an unattested Old Irish *do·etlen (“to steal, carry off”), from to- + ess- + tlenaid (“to steal”), from Proto-Celtic *tlinati (“to take away”), from Proto-Indo-European *tl̥néh₂ti (“to lift”), present imperfective of *telh₂-.
téaltaigh (present analytic téaltaíonn, future analytic téaltóidh, verbal noun téaltú, past participle téaltaithe)
- to creep, sneak, slink
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
téaltaím
|
téaltaíonn tú; téaltaír†
|
téaltaíonn sé, sí
|
téaltaímid; téaltaíonn muid
|
téaltaíonn sibh
|
téaltaíonn siad; téaltaíd†
|
a théaltaíonn; a théaltaíos / a dtéaltaíonn*
|
téaltaítear
|
past
|
théaltaigh mé; théaltaíos
|
théaltaigh tú; théaltaís
|
théaltaigh sé, sí
|
théaltaíomar; théaltaigh muid
|
théaltaigh sibh; théaltaíobhair
|
théaltaigh siad; théaltaíodar
|
a théaltaigh / ar théaltaigh*
|
téaltaíodh
|
past habitual
|
théaltaínn / dtéaltaínn‡‡
|
théaltaíteá / dtéaltaíteᇇ
|
théaltaíodh sé, sí / dtéaltaíodh sé, s퇇
|
théaltaímis; théaltaíodh muid / dtéaltaímis‡‡; dtéaltaíodh muid‡‡
|
théaltaíodh sibh / dtéaltaíodh sibh‡‡
|
théaltaídís; théaltaíodh siad / dtéaltaídís‡‡; dtéaltaíodh siad‡‡
|
a théaltaíodh / a dtéaltaíodh*
|
théaltaítí / dtéaltaít퇇
|
future
|
téaltóidh mé; téaltód; téaltóchaidh mé†
|
téaltóidh tú; téaltóir†; téaltóchaidh tú†
|
téaltóidh sé, sí; téaltóchaidh sé, sí†
|
téaltóimid; téaltóidh muid; téaltóchaimid†; téaltóchaidh muid†
|
téaltóidh sibh; téaltóchaidh sibh†
|
téaltóidh siad; téaltóid†; téaltóchaidh siad†
|
a théaltóidh; a théaltós; a théaltóchaidh†; a théaltóchas† / a dtéaltóidh*; a dtéaltóchaidh*†
|
téaltófar; téaltóchar†
|
conditional
|
théaltóinn; théaltóchainn† / dtéaltóinn‡‡; dtéaltóchainn†‡‡
|
théaltófá; théaltóchthᆠ/ dtéaltófᇇ; dtéaltóchthᆇ‡
|
théaltódh sé, sí; théaltóchadh sé, sí† / dtéaltódh sé, s퇇; dtéaltóchadh sé, s톇‡
|
théaltóimis; théaltódh muid; théaltóchaimis†; théaltóchadh muid† / dtéaltóimis‡‡; dtéaltódh muid‡‡; dtéaltóchaimis†‡‡; dtéaltóchadh muid†‡‡
|
théaltódh sibh; théaltóchadh sibh† / dtéaltódh sibh‡‡; dtéaltóchadh sibh†‡‡
|
théaltóidís; théaltódh siad; théaltóchadh siad† / dtéaltóidís‡‡; dtéaltódh siad‡‡; dtéaltóchadh siad†‡‡
|
a théaltódh; a théaltóchadh† / a dtéaltódh*; a dtéaltóchadh*†
|
théaltófaí; théaltóchthaí† / dtéaltófa퇇; dtéaltóchtha톇‡
|
subjunctive
|
present
|
go dtéaltaí mé; go dtéaltaíod†
|
go dtéaltaí tú; go dtéaltaír†
|
go dtéaltaí sé, sí
|
go dtéaltaímid; go dtéaltaí muid
|
go dtéaltaí sibh
|
go dtéaltaí siad; go dtéaltaíd†
|
—
|
go dtéaltaítear
|
past
|
dá dtéaltaínn
|
dá dtéaltaíteá
|
dá dtéaltaíodh sé, sí
|
dá dtéaltaímis; dá dtéaltaíodh muid
|
dá dtéaltaíodh sibh
|
dá dtéaltaídís; dá dtéaltaíodh siad
|
—
|
dá dtéaltaítí
|
imperative
|
téaltaím
|
téaltaigh
|
téaltaíodh sé, sí
|
téaltaímis
|
téaltaígí; téaltaídh†
|
téaltaídís
|
—
|
téaltaítear
|
verbal noun
|
téaltú
|
past participle
|
téaltaithe
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
- “téaltaigh”, in Historical Irish Corpus, 1600–1926, Royal Irish Academy
- Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “téltóigid”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
- Dinneen, Patrick S. (1904) “téaltóġ”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 1st edition, Dublin: Irish Texts Society, page 725
- Ó Dónaill, Niall (1977) “téaltaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
téaltaigh (present analytic téaltaíonn, future analytic téaltóidh, verbal noun téaltú, past participle téaltaithe)
- Alternative form of síothlaigh (“to strain”)
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
téaltaím
|
téaltaíonn tú; téaltaír†
|
téaltaíonn sé, sí
|
téaltaímid; téaltaíonn muid
|
téaltaíonn sibh
|
téaltaíonn siad; téaltaíd†
|
a théaltaíonn; a théaltaíos / a dtéaltaíonn*
|
téaltaítear
|
past
|
théaltaigh mé; théaltaíos
|
théaltaigh tú; théaltaís
|
théaltaigh sé, sí
|
théaltaíomar; théaltaigh muid
|
théaltaigh sibh; théaltaíobhair
|
théaltaigh siad; théaltaíodar
|
a théaltaigh / ar théaltaigh*
|
téaltaíodh
|
past habitual
|
théaltaínn / dtéaltaínn‡‡
|
théaltaíteá / dtéaltaíteᇇ
|
théaltaíodh sé, sí / dtéaltaíodh sé, s퇇
|
théaltaímis; théaltaíodh muid / dtéaltaímis‡‡; dtéaltaíodh muid‡‡
|
théaltaíodh sibh / dtéaltaíodh sibh‡‡
|
théaltaídís; théaltaíodh siad / dtéaltaídís‡‡; dtéaltaíodh siad‡‡
|
a théaltaíodh / a dtéaltaíodh*
|
théaltaítí / dtéaltaít퇇
|
future
|
téaltóidh mé; téaltód; téaltóchaidh mé†
|
téaltóidh tú; téaltóir†; téaltóchaidh tú†
|
téaltóidh sé, sí; téaltóchaidh sé, sí†
|
téaltóimid; téaltóidh muid; téaltóchaimid†; téaltóchaidh muid†
|
téaltóidh sibh; téaltóchaidh sibh†
|
téaltóidh siad; téaltóid†; téaltóchaidh siad†
|
a théaltóidh; a théaltós; a théaltóchaidh†; a théaltóchas† / a dtéaltóidh*; a dtéaltóchaidh*†
|
téaltófar; téaltóchar†
|
conditional
|
théaltóinn; théaltóchainn† / dtéaltóinn‡‡; dtéaltóchainn†‡‡
|
théaltófá; théaltóchthᆠ/ dtéaltófᇇ; dtéaltóchthᆇ‡
|
théaltódh sé, sí; théaltóchadh sé, sí† / dtéaltódh sé, s퇇; dtéaltóchadh sé, s톇‡
|
théaltóimis; théaltódh muid; théaltóchaimis†; théaltóchadh muid† / dtéaltóimis‡‡; dtéaltódh muid‡‡; dtéaltóchaimis†‡‡; dtéaltóchadh muid†‡‡
|
théaltódh sibh; théaltóchadh sibh† / dtéaltódh sibh‡‡; dtéaltóchadh sibh†‡‡
|
théaltóidís; théaltódh siad; théaltóchadh siad† / dtéaltóidís‡‡; dtéaltódh siad‡‡; dtéaltóchadh siad†‡‡
|
a théaltódh; a théaltóchadh† / a dtéaltódh*; a dtéaltóchadh*†
|
théaltófaí; théaltóchthaí† / dtéaltófa퇇; dtéaltóchtha톇‡
|
subjunctive
|
present
|
go dtéaltaí mé; go dtéaltaíod†
|
go dtéaltaí tú; go dtéaltaír†
|
go dtéaltaí sé, sí
|
go dtéaltaímid; go dtéaltaí muid
|
go dtéaltaí sibh
|
go dtéaltaí siad; go dtéaltaíd†
|
—
|
go dtéaltaítear
|
past
|
dá dtéaltaínn
|
dá dtéaltaíteá
|
dá dtéaltaíodh sé, sí
|
dá dtéaltaímis; dá dtéaltaíodh muid
|
dá dtéaltaíodh sibh
|
dá dtéaltaídís; dá dtéaltaíodh siad
|
—
|
dá dtéaltaítí
|
imperative
|
téaltaím
|
téaltaigh
|
téaltaíodh sé, sí
|
téaltaímis
|
téaltaígí; téaltaídh†
|
téaltaídís
|
—
|
téaltaítear
|
verbal noun
|
téaltú
|
past participle
|
téaltaithe
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis