szwiec

See also: Szwiec

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *šьvьcь.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ʃʲfjɛt͡s/
• IPA^(key): (15^th CE) /ʃʲfjɛt͡s/

Noun

szwiec m animacy unattested

1. (attested in Lesser Poland) shoemaker
   • 1939 [1414], Jadwiga Karwasińska, editor, Rachunki żupne bocheńskie z lat 1394-1421‎^[1], Bochnia, page 183:

     Michaelem dictum swecz

     [Michaelem dictum szwiec]

Descendants

• Polish: szewc
• Silesian: szwiec

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “szwiec”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Silesian

Etymology

Inherited from Old Polish szwiec.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʂfjɛt͡s/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛt͡s
• Syllabification: szwiec

Noun

szwiec m pers

1. shoemaker

Further reading

• szwiec in silling.org