sztukmistrz

Polish

Etymology

From sztuka +‎ mistrz.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʂtuk.mistʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ukmistʂ
• Syllabification: sztuk‧mistrz

Noun

sztukmistrz m pers (female equivalent sztukmistrzyni)

1. (dated) magician, illusionist

   Synonyms: iluzjonista, kuglarz, magik

2. (archaic) master of one's trade

   Hypernym: mistrz

Declension

Declension of sztukmistrz

	singular	plural
nominative	sztukmistrz	sztukmistrze
genitive	sztukmistrza	sztukmistrzów
dative	sztukmistrzowi	sztukmistrzom
accusative	sztukmistrza	sztukmistrzów
instrumental	sztukmistrzem	sztukmistrzami
locative	sztukmistrzu	sztukmistrzach
vocative	sztukmistrzu	sztukmistrze

Derived terms

adjective

• sztukmistrzowski

 

Related terms

noun

• sztukmistrzostwo

 

Further reading

• sztukmistrz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• sztukmistrz in Polish dictionaries at PWN