mistrz

Polish

Etymology

Borrowed from Old Czech mistř, mistr, místr. Doublet of magister, maestro, majster, and metr.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmistʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -istʂ
• Syllabification: mistrz
• Homophone: mizdrz

Noun

mistrz m pers (female equivalent mistrzyni)

1. master (expert at something)
2. champion (winner of a competition)

Declension

Declension of mistrz

	singular	plural
nominative	mistrz	mistrzowie
genitive	mistrza	mistrzów
dative	mistrzowi	mistrzom
accusative	mistrza	mistrzów
instrumental	mistrzem	mistrzami
locative	mistrzu	mistrzach
vocative	mistrzu	mistrzowie

Derived terms

(adjectives):

• arcymistrzowski
• baletmistrzowski
• mistrzowski

(nouns):

• arcymistrz
• arcymistrzyni
• baletmistrz
• baletmistrzyni
• mistrzostwo
• sztukmistrz
• zegarmistrz

Further reading

• mistrz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• mistrz in Polish dictionaries at PWN