svengja
Icelandic
[edit]Pronunciation
[edit]Verb
[edit]svengja (weak verb, third-person singular past indicative svengdi, supine svengt)
- (usually impersonal) to cause to feel hungry [with accusative ‘something’] (idiomatically translated as "be hungry" with the accusative object as the subject)
- Synonym: hungra
- mig svengir ― I am hungry
Conjugation
[edit]svengja — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að svengja | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
svengt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
svengjandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég svengi | við svengjum | present (nútíð) |
ég svengi | við svengjum |
| þú svengir | þið svengið | þú svengir | þið svengið | ||
| hann, hún, það svengir | þeir, þær, þau svengja | hann, hún, það svengi | þeir, þær, þau svengi | ||
| past (þátíð) |
ég svengdi | við svengdum | past (þátíð) |
ég svengdi | við svengdum |
| þú svengdir | þið svengduð | þú svengdir | þið svengduð | ||
| hann, hún, það svengdi | þeir, þær, þau svengdu | hann, hún, það svengdi | þeir, þær, þau svengdu | ||
| imperative (boðháttur) |
sveng (þú) | svengið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| svengdu | svengiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að svengjast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
svengst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
svengjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég svengist | við svengjumst | present (nútíð) |
ég svengist | við svengjumst |
| þú svengist | þið svengist | þú svengist | þið svengist | ||
| hann, hún, það svengist | þeir, þær, þau svengjast | hann, hún, það svengist | þeir, þær, þau svengist | ||
| past (þátíð) |
ég svengdist | við svengdumst | past (þátíð) |
ég svengdist | við svengdumst |
| þú svengdist | þið svengdust | þú svengdist | þið svengdust | ||
| hann, hún, það svengdist | þeir, þær, þau svengdust | hann, hún, það svengdist | þeir, þær, þau svengdust | ||
| imperative (boðháttur) |
svengst (þú) | svengist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| svengstu | svengisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
svengdur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
svengdur | svengd | svengt | svengdir | svengdar | svengd | |
| accusative (þolfall) |
svengdan | svengda | svengt | svengda | svengdar | svengd | |
| dative (þágufall) |
svengdum | svengdri | svengdu | svengdum | svengdum | svengdum | |
| genitive (eignarfall) |
svengds | svengdrar | svengds | svengdra | svengdra | svengdra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
svengdi | svengda | svengda | svengdu | svengdu | svengdu | |
| accusative (þolfall) |
svengda | svengdu | svengda | svengdu | svengdu | svengdu | |
| dative (þágufall) |
svengda | svengdu | svengda | svengdu | svengdu | svengdu | |
| genitive (eignarfall) |
svengda | svengdu | svengda | svengdu | svengdu | svengdu | |