sunak

See also: Sunak

Turkish

Sunak

Etymology

From sunmak.

Pronunciation

• IPA^(key): [sʋˈnɑk]

Noun

sunak (definite accusative sunağı, plural sunaklar)

1. altar

Declension

Inflection
Nominative	sunak
Definite accusative	sunağı
	Singular	Plural
Nominative	sunak	sunaklar
Definite accusative	sunağı	sunakları
Dative	sunağa	sunaklara
Locative	sunakta	sunaklarda
Ablative	sunaktan	sunaklardan
Genitive	sunağın	sunakların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular sunağım sunaklarım 2nd singular sunağın sunakların 3rd singular sunağı sunakları 1st plural sunağımız sunaklarımız 2nd plural sunağınız sunaklarınız 3rd plural sunakları sunakları Definite accusative Singular Plural 1st singular sunağımı sunaklarımı 2nd singular sunağını sunaklarını 3rd singular sunağını sunaklarını 1st plural sunağımızı sunaklarımızı 2nd plural sunağınızı sunaklarınızı 3rd plural sunaklarını sunaklarını Dative Singular Plural 1st singular sunağıma sunaklarıma 2nd singular sunağına sunaklarına 3rd singular sunağına sunaklarına 1st plural sunağımıza sunaklarımıza 2nd plural sunağınıza sunaklarınıza 3rd plural sunaklarına sunaklarına Locative Singular Plural 1st singular sunağımda sunaklarımda 2nd singular sunağında sunaklarında 3rd singular sunağında sunaklarında 1st plural sunağımızda sunaklarımızda 2nd plural sunağınızda sunaklarınızda 3rd plural sunaklarında sunaklarında Ablative Singular Plural 1st singular sunağımdan sunaklarımdan 2nd singular sunağından sunaklarından 3rd singular sunağından sunaklarından 1st plural sunağımızdan sunaklarımızdan 2nd plural sunağınızdan sunaklarınızdan 3rd plural sunaklarından sunaklarından Genitive Singular Plural 1st singular sunağımın sunaklarımın 2nd singular sunağının sunaklarının 3rd singular sunağının sunaklarının 1st plural sunağımızın sunaklarımızın 2nd plural sunağınızın sunaklarınızın 3rd plural sunaklarının sunaklarının