subsidiëren

Dutch

Etymology

Borrowed from French subsidier. This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌsʏp.si.diˈeː.rə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: sub‧si‧di‧e‧ren
• Rhymes: -eːrən

Verb

subsidiëren

1. (transitive) to subsidise, to provide subsidies to

Conjugation

Conjugation of subsidiëren (weak)
infinitive	subsidiëren
past singular	subsidieerde
past participle	gesubsidieerd
infinitive	subsidiëren
gerund	subsidiëren n
	present tense	past tense
1st person singular	subsidieer	subsidieerde
2nd person sing. (jij)	subsidieert, subsidieer2	subsidieerde
2nd person sing. (u)	subsidieert	subsidieerde
2nd person sing. (gij)	subsidieert	subsidieerde
3rd person singular	subsidieert	subsidieerde
plural	subsidiëren	subsidieerden
subjunctive sing.1	subsidiëre	subsidieerde
subjunctive plur.1	subsidiëren	subsidieerden
imperative sing.	subsidieer
imperative plur.1	subsidieert
participles	subsidiërend	gesubsidieerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• subsidiëring