strauja
See also: straujā
Icelandic
[edit]Alternative forms
[edit]Etymology
[edit]From Danish stryge (past strøg).
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]strauja (weak verb, third-person singular past indicative straujaði, supine straujað)
- to iron, to press; to pass an iron over clothing to remove creases. [with accusative]
- (computing) to format, to initialise; to prepare a mass storage medium for initial use, erasing any existing data in the process. [with accusative]
Conjugation
[edit]strauja — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að strauja | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
straujað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
straujandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég strauja | við straujum | present (nútíð) |
ég strauji | við straujum |
| þú straujar | þið straujið | þú straujir | þið straujið | ||
| hann, hún, það straujar | þeir, þær, þau strauja | hann, hún, það strauji | þeir, þær, þau strauji | ||
| past (þátíð) |
ég straujaði | við straujuðum | past (þátíð) |
ég straujaði | við straujuðum |
| þú straujaðir | þið straujuðuð | þú straujaðir | þið straujuðuð | ||
| hann, hún, það straujaði | þeir, þær, þau straujuðu | hann, hún, það straujaði | þeir, þær, þau straujuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
strauja (þú) | straujið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| straujaðu | straujiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að straujast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
straujast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
straujandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég straujast | við straujumst | present (nútíð) |
ég straujist | við straujumst |
| þú straujast | þið straujist | þú straujist | þið straujist | ||
| hann, hún, það straujast | þeir, þær, þau straujast | hann, hún, það straujist | þeir, þær, þau straujist | ||
| past (þátíð) |
ég straujaðist | við straujuðumst | past (þátíð) |
ég straujaðist | við straujuðumst |
| þú straujaðist | þið straujuðust | þú straujaðist | þið straujuðust | ||
| hann, hún, það straujaðist | þeir, þær, þau straujuðust | hann, hún, það straujaðist | þeir, þær, þau straujuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
straujast (þú) | straujist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| straujastu | straujisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
straujaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
Related terms
[edit]Latvian
[edit]Adjective
[edit]strauja