stedelijk
Dutch
[edit]Etymology
[edit]From Middle Dutch stedelijc, from stat + -lijc. Equivalent to stad (“city, town”) + -lijk.
Pronunciation
[edit]Audio: (file)
Adjective
[edit]stedelijk (comparative stedelijker, superlative stedelijkst)
Declension
[edit]| Declension of stedelijk | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | stedelijk | |||
| inflected | stedelijke | |||
| comparative | stedelijker | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | stedelijk | stedelijker | het stedelijkst het stedelijkste | |
| indefinite | m./f. sing. | stedelijke | stedelijkere | stedelijkste |
| n. sing. | stedelijk | stedelijker | stedelijkste | |
| plural | stedelijke | stedelijkere | stedelijkste | |
| definite | stedelijke | stedelijkere | stedelijkste | |
| partitive | stedelijks | stedelijkers | — | |