stacyja

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Latin statiō. First attested in 1437.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /stat͡sɨjá/
  • IPA(key): (15th CE) /stat͡sɨjá/

Noun

[edit]

stacyja f

  1. (attested in Masovia) obligation of subjects to support a ruler and anyone they are with while traveling around the country, converted over time into tribute in kind or into a monetary payment
    • 1950 [1437], Władysław Kuraszkiewicz, Adam Wolff, editors, Zapiski i roty polskie XV-XVI wieku z ksiąg sądowych ziemi warszawskiej, number 688, Warsaw:
      Jacom sza ya ne pothgyal po Boruczinem wygechanu xyadzu staczigey *dat
      [Jakom się ja nie podjął po Borucinem wyjechaniu księdzu stacyjej dać]
  2. offering made by Jews in the Jerusalem temple while visiting it
    • 1880-1894 [Middle of the 15th century], Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności[1], volume V, page 270:
      Preceptum erat Iudeis ter in anno templum domini visitare in Jerusolimam: in Pasca, Penthecostes et Cenopheia, id est dedicaciones, oblaciones statutas, staczygye, offerre
      [Preceptum erat Iudeis ter in anno templum domini visitare in Jerusolimam: in Pasca, Penthecostes et Cenopheia, id est dedicaciones, oblaciones statutas, stacyje, offerre]

Descendants

[edit]

References

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “stacyja”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN