sprzeciwić

Polish

Etymology

From s- +‎ przeciwić.

Pronunciation

• IPA^(key): /spʂɛˈt͡ɕi.vit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ivit͡ɕ
• Syllabification: sprze‧ci‧wić

Verb

sprzeciwić pf (imperfective sprzeciwiać)

1. (reflexive with się) to oppose (to attempt to stop the progression of; to resist or antagonize by physical means, or by arguments, etc.) [with dative ‘someone’]

   Synonym: zaoponować

Conjugation

Conjugation of sprzeciwić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		sprzeciwić
future tense	1st	sprzeciwię			sprzeciwimy
	2nd	sprzeciwisz			sprzeciwicie
	3rd	sprzeciwi			sprzeciwią
	impersonal	sprzeciwi się
past tense	1st	sprzeciwiłem, -(e)m sprzeciwił	sprzeciwiłam, -(e)m sprzeciwiła	sprzeciwiłom, -(e)m sprzeciwiło	sprzeciwiliśmy, -(e)śmy sprzeciwili	sprzeciwiłyśmy, -(e)śmy sprzeciwiły
	2nd	sprzeciwiłeś, -(e)ś sprzeciwił	sprzeciwiłaś, -(e)ś sprzeciwiła	sprzeciwiłoś, -(e)ś sprzeciwiło	sprzeciwiliście, -(e)ście sprzeciwili	sprzeciwiłyście, -(e)ście sprzeciwiły
	3rd	sprzeciwił	sprzeciwiła	sprzeciwiło	sprzeciwili	sprzeciwiły
	impersonal	sprzeciwiono
conditional	1st	sprzeciwiłbym, bym sprzeciwił	sprzeciwiłabym, bym sprzeciwiła	sprzeciwiłobym, bym sprzeciwiło	sprzeciwilibyśmy, byśmy sprzeciwili	sprzeciwiłybyśmy, byśmy sprzeciwiły
	2nd	sprzeciwiłbyś, byś sprzeciwił	sprzeciwiłabyś, byś sprzeciwiła	sprzeciwiłobyś, byś sprzeciwiło	sprzeciwilibyście, byście sprzeciwili	sprzeciwiłybyście, byście sprzeciwiły
	3rd	sprzeciwiłby, by sprzeciwił	sprzeciwiłaby, by sprzeciwiła	sprzeciwiłoby, by sprzeciwiło	sprzeciwiliby, by sprzeciwili	sprzeciwiłyby, by sprzeciwiły
	impersonal	sprzeciwiono by
imperative	1st	niech sprzeciwię			sprzeciwmy
	2nd	sprzeciw			sprzeciwcie
	3rd	niech sprzeciwi			niech sprzeciwią
anterior adverbial participle		sprzeciwiwszy
verbal noun		sprzeciwienie

Derived terms

noun

• sprzeciw

 

Further reading

• sprzeciwić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• sprzeciwić in Polish dictionaries at PWN