przeciwić

Polish

Etymology

From przeciw +‎ -ić.

Pronunciation

• (Lesser Poland):
  • (Przemyśl) IPA^(key): [pʂɛˈt͡ɕi.vit͡ɕ]

Verb

przeciwić impf

1. (reflexive with się, Przemyśl) Synonym of obrażać się [with dative ‘by what’]

   Nie przeciw się temu, moje dziecko, że cię nazywa najdu­chem. ― Don't be offended, my child, that he is calling you a bastard.

2. (reflexive with się, Przemyśl) Synonym of sprzeciwiać się [with dative ‘what’]

   Ale żyd się temu nie przeciwi, byle tylko. ― But the Jew does not oppose this.

Further reading

• Aleksander Saloni (1908) “przeciwić”, in “Lud rzeszowski”, in Materyały Antropologiczno-Archeologiczne i Etnograficzne (in Polish), volume 10, Kraków: Akademia Umiejętności, page 339