spójność

Polish

Etymology

From spójny +‎ -ość.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈspuj.nɔɕt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ujnɔɕt͡ɕ
• Syllabification: spój‧ność

Noun

spójność f

1. coherence, cohesion (logical arrangements of parts)

   Synonyms: koherencja, kohezja

Declension

Declension of spójność

	singular
nominative	spójność
genitive	spójności
dative	spójności
accusative	spójność
instrumental	spójnością
locative	spójności
vocative	spójności

Related terms

adjective

• spójny

adverb

• spójnie

nouns

• spoina
• spoiwo
• spojówka
• spójka
• spójnia
• spójnik

verbs

• spajać
• spoić

Further reading

• spójność in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• spójność in Polish dictionaries at PWN